شهید عبدالحسین عربنژاد فرزند حاج مختار
نام و نام خانوادگی: عبدالحسین عربنژاد
نام پدر: مختار
تاریخ و محل تولد: 1348/01/01 – خانوک
تاریخ و محل شهادت: 1367/03/23 – شلمچه
سن هنگام شهادت: 19 سال و 2 ماه
شرحی از نوزده بهار زندگی شهید عبدالحسین عربنژاد
شهید عبدالحسین عربنژاد، فرزند حاج مختار، یکی از فرزندان برومند و افتخارآفرین خطۀ خانوک بود که در فروردین سال 1348، در خانوک متولد شد. او پنجمین فرزند خانواده بود و از همان دوران کودکی، عشق به معنویت و عبادت در قلب او جای گرفت.
چهارساله بود که نزد مادربزرگ خود، قرآن و نماز را فرا گرفت و بهطور خاص تحت تعلیمات مذهبی خانواده قرار داشت. عبدالحسین دوران ابتدایی را در دبستان «علوی» خانوک آغاز کرد و در همین دوران، با همراهی پدر خود، در راهپیماییها و فعالیتهای انقلابی شرکت کرد.
پس از پایان دورۀ ابتدایی، وارد مدرسۀ راهنمایی «شهید علی اسدی» شد و پس از آن، برای ادامه تحصیل، راهی کرمان شد و در هنرستان «علامه اقبال لاهوری» در رشتۀ ماشینافزار مشغول به تحصیل شد. بااینحال، پس از گذشت یک سال، تحصیل در هنرستان را رها کرد و به مجتمع آموزشی رزمندگان پیوست. همزمان با تحصیل، عصرها در جهاد کرمان، بهعنوان شاگرد مکانیک فعالیت میکرد.
آغاز حضور در جبهههای نبرد
شهید عبدالحسین برای اولین بار، پیش از عملیات طریقالقدس، از طریق جهاد به جبهۀ بستان اعزام شد و بهعنوان تعمیرکار مشغول به خدمت گشت. او جوانی خوشاخلاق، پرانرژی و مسئولیتپذیر بود که توانست نقش مهمی در پشتیبانی فنی جبههها ایفا کند.
در سال 1365، به همراه داماد خانواده، شهید حسین مؤمنی، به جبهه اعزام شد و به گردان 411 سیدالشهدا (ع) پیوست. در این عملیات، حسین مؤمنی به شهادت رسید و عبدالحسین با قلبی آکنده از غم، به خانوک بازگشت. او پس از شرکت در مراسم تشییع و تدفین دامادشان، دوباره عازم جبهه شد.
در اسفندماه 1366، عبدالحسین بار دیگر راهی جبهههای جنگ شد. این بار، در عملیات برنامهریزیشده برای خط فاو – امالقصر، بهعنوان رانندۀ فرماندۀ لشکر خدمت میکرد؛ اما به دلیل لغو عملیات، پس از 20 روز به خانوک بازگشت.
شهادت در عملیات بیتالمقدس 7
شهید عبدالحسین عربنژاد، در آخرین اعزام خود در سال 1367، به گردان 414 پیوست و در قسمت مخابرات مشغول خدمت شد. سرانجام، در بیستوسوم خردادماه همان سال، در عملیات بیتالمقدس 7، در منطقۀ شلمچه به شهادت رسید و به برادر شهید خود، محمدکاظم، که در سال 1361 به شهادت رسیده بود، پیوست.
پیکر مطهر شهید عبدالحسین، سالها در خاک شلمچه ماند و پس از 18 سال، در سال 1385، طی عملیات تفحص کشف و بهعنوان شهید گمنام در مسجد فائق خیابان ایران (محلۀ پامنار تهران) به خاک سپرده شد.
در سال 1391، با انجام آزمایش DNA، هویت پیکر شهید مشخص شد و خانوادهاش در اردیبهشت سال 1392، پس از 24 سال، موفق به زیارت مزار او شدند.
خانوادۀ شهیدپرور عربنژاد
خانوادۀ شهید عبدالحسین عربنژاد از خانوادههای شهیدپرور و ایثارگر خانوک هستند که علاوه بر عبدالحسین، سه شهید دیگر نیز تقدیم انقلاب اسلامی کردهاند:
- شهید محمدکاظم عربنژاد (برادر شهید عبدالحسین)
- شهید عبدالله عربنژاد (داماد خانواده)
- شهید حسین مؤمنی (داماد خانواده)
این خانواده در راه حفظ آرمانهای انقلاب و اسلام، حماسهای از ایثار و مقاومت آفریدند.
فرازی از وصیتنامۀ شهید عبدالحسین عربنژاد
وصیتنامۀ شهید عبدالحسین عربنژاد، مملو از عشق به خدا، اسلام و آرمانهای انقلاب است. او با زبان ساده و صمیمی، از پدر و مادر خود میخواهد که در شهادتش، شربت و شیرینی پخش کنند و به جای گریه، یاد امام حسین (ع) و شهدای کربلا را زنده نگه دارند.
او در بخشی از وصیتنامه مینویسد:
- «مادرجان! حلالم کن. شیرت را حلالم کن. میدانم که شما خیلی مهربان بودی و من نادان، قدر شما را ندانستم. امیدوارم مرا ببخشید و عفوم کنید.»
شهید عبدالحسین، خواهران و برادران خود را به رعایت تقوا، صبر در برابر مشکلات و پیروی از امام امت سفارش میکند. او دوستانش را به تلاش در تحصیل و خودکفایی کشور دعوت کرده و یادآوری میکند که نماز را در اول وقت بخوانند و به سنگر مدرسه اهمیت دهند.
ثبت دیدگاه