زندگی‌نامه شهید رضا مهدوی خانوکی: نوجوانی در جبهه‌های دفاع مقدس
نام و نام خانوادگی: رضا مهدوی
نام پدر: محمد
تاریخ و محل تولد: 15 تیر 1346، خانوک
شغل: نجار
تاریخ و محل شهادت: 2 آبان 1362، مریوان
سن هنگام شهادت: 16 سال و 4 ماه
دوران کودکی و نوجوانی رضا مهدوی
شهید رضا مهدوی، چهارمین فرزند خانواده‌ای مذهبی بود که در تیرماه سال 1346 در روستای خانوک چشم به جهان گشود. پدر او، محمد مهدوی، فردی متدین بود که در ایام محرم به تعزیه‌خوانی و مداحی می‌پرداخت و این فضای مذهبی و معنوی بر تربیت رضا تأثیر بسزایی داشت. رضا دوران ابتدایی خود را در دبستان علوی در زادگاهش آغاز کرد. وی از کودکی علاقه‌مند به تعزیه‌خوانی بود و از سن هشت سالگی در نقش‌های مختلف تعزیه، همچون طفلان مسلم و حضرت قاسم، نقش‌آفرینی می‌کرد.
دوران تحصیل و ترک تحصیل
پس از پایان دوران ابتدایی، رضا به مدرسه راهنمایی رفت، اما بعد از اتمام سال اول راهنمایی به دلیل علاقه به کارهای عملی و شرایط خانوادگی، تحصیل را ترک کرد و به شغل نجاری در یک مغازه محلی مشغول شد. در دوران انقلاب اسلامی، رضا با وجود سن کم، در تظاهرات علیه رژیم پهلوی شرکت می‌کرد و به پخش اعلامیه‌های امام خمینی (ره) می‌پرداخت.
اعزام به جبهه و شهادت
رضا مهدوی در سال 1361 برای اولین بار تصمیم گرفت راهی جبهه شود، اما به دلیل کمبود سن، از اعزام او جلوگیری شد. او با تغییر تاریخ تولد در شناسنامه، توانست به جبهه برود و به عنوان نیروی بسیجی در کنار سایر رزمندگان دفاع مقدس قرار گرفت.
در سومین و آخرین حضور خود در جبهه، رضا به تیپ ثارالله و گردان یامهدی (عج) پیوست. او به عنوان تک‌تیرانداز در عملیات «والفجر چهار» در منطقه مریوان شرکت کرد. سرانجام در دومین روز از آبان‌ماه 1362، که مصادف با ایام محرم بود، در حین عملیات و با اصابت گلوله به ناحیه قلب، به شهادت رسید و جان خود را در راه وطن و آرمان‌های انقلاب اسلامی فدا کرد. پیکر مطهر او در گلزار شهدای خانوک به خاک سپرده شد.
فرازی از وصیت‌نامه شهید رضا مهدوی خانوکی
شهید رضا مهدوی در وصیت‌نامه خود با خضوع و تواضع می‌نویسد:
«اکنون که این وصیت‌نامه را می‌نویسم، همچون دفعات قبل، خودم را لایق کشته شدن در این راه نمی‌بینم، هنوز خیلی تا انسانیت و مؤمن شدن فاصله دارم و از خداوند می‌خواهم که این سعادت شهادت را نصیب من بفرماید. اگر بناست همه چیز دنیا با مرگ پایان یابد، چه بهتر که شهادت پرافتخار، آخرین فصل زندگی انسان باشد. بدانید هر گونه افسردگی و ناراحتی، مطمئناً باعث عذاب روح من خواهد شد و ضمناً برایم سیاه نپوشید و خوشحال و امیدوار باشید که این مأموریت از جانب خداوند است.»
او از خانواده‌اش می‌خواهد که پس از شهادتش شاد باشند و لباس سیاه نپوشند. رضا از آنها می‌خواهد تا همچون حضرت زینب (س) که در سوگ امام حسین (ع) شکیبایی ورزید، صبور و مقاوم باشند و با افتخار از شهادتش یاد کنند.
شهید مهدوی همچنین از برادرانش خواسته بود تا سلاح او را زمین نگذارند و راه او را ادامه دهند. این شهید بزرگوار معتقد بود که آرزویش برای زیارت کربلا و ائمه اطهار به گونه‌ای دیگر محقق شده است و شهادتش او را به این آرزو رسانده است.
نتیجه‌گیری: یاد و خاطره شهید رضا مهدوی خانوکی
شهید رضا مهدوی در سن 16 سالگی با ایمانی راسخ و اراده‌ای آهنین، در دفاع از خاک و اعتقاداتش جان خود را فدا کرد. زندگانی او، نمادی از عشق به دین و وطن است و یاد و خاطره‌اش همواره در دل‌های ما زنده خواهد ماند. روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
ثبت دیدگاه