شهید حمید نخعی؛ نوجوان بسیجی و شهید پرافتخار دیار خانوک

شهید حمید نخعی، دومین فرزند خانواده‌ای متدین و انقلابی، در نخستین روز فروردین سال 1345 در شهر خانوک چشم به جهان گشود. او دوران کودکی خود را در محیطی سرشار از عشق به قرآن و اهل‌بیت (علیهم‌السلام) گذراند. حمید در شش‌سالگی به مکتب‌خانه رفت و قرآن را فرا گرفت.

زندگی ساده اما پرافتخار

حمید دوران ابتدایی را در دبستان «علوی» خانوک پشت سر گذاشت و سپس وارد مدرسه راهنمایی «شهید علی اسدی» شد. او در خانواده‌ای رشد یافت که ارزش‌های دینی و انقلابی در آن موج می‌زد. مادر بسیجی‌اش الهام‌بخش حمید بود و او نیز همچون مادر و دیگر مردم خانوک، در راهپیمایی‌های انقلابی شرکت می‌کرد و به توزیع اعلامیه‌های امام خمینی (ره) می‌پرداخت.

آغاز مسیر جهاد در نوجوانی

حمید نخعی دانش‌آموز کلاس دوم راهنمایی بود که شوق حضور در جبهه‌های نبرد در دلش جوانه زد. او بعد از گذراندن یک دوره آموزشی پانزده‌روزه در پادگان امام حسین (علیه‌السلام) کرمان، به‌سوی آبادان عازم شد. در آنجا، حمید سه ماه از عمر کوتاه اما پربرکت خود را در دفاع از وطن سپری کرد و در عملیات غرورآفرین ثامن‌الائمه شرکت کرد.

پس از پایان مأموریت و بازگشت به خانه، حمید بیش از پیش به اهمیت جهاد و دفاع از ارزش‌های انقلاب اسلامی پی برد. او این‌بار برای دومین و آخرین بار راهی جبهه شد تا در عملیات فتح‌المبین، که یکی از بزرگ‌ترین و موفق‌ترین عملیات‌های دوران دفاع مقدس بود، شرکت کند.

شهادت؛ نقطه اوج یک زندگی پربار

شهید حمید نخعی، سرانجام در روز سوم فروردین 1361 و در جریان عملیات فتح‌المبین، در منطقه دشت عباس به شهادت رسید و در سن 16 سالگی به آرزوی دیرینه خود دست یافت. پیکر مطهر این شهید والامقام، پس از تشییع باشکوه، در گلزار شهدای خانوک به خاک سپرده شد.

وصیت‌نامه‌ای سرشار از ایمان و ایثار

شهید حمید نخعی، در واپسین روزهای زندگی خود وصیت‌نامه‌ای به‌یادگار گذاشت که جلوه‌ای از ایمان، اخلاص و بصیرت اوست. او با اشاره به آیۀ شریفۀ قرآن کریم:

«هرگز مپندارید کسانی که در راه خدا کشته می‌شوند مردگانند؛ بلکه زندگانند و نزد پروردگارشان روزی می‌خورند.» (آل عمران: 169)

نوشت:

«الان که این وصیت‌نامه را می‌نویسم، چند روز دیگر بیشتر به حملۀ سراسری ما به دشمنان اسلام باقی نمانده است. امیدوارم که در این حمله به پیروزی نهایی نائل آییم. اگر شهادت نصیبمان شد، چه بهتر؛ به هر حال پیروزی با ماست و این وعدۀ خداوند است.»

او در ادامه، پدر و مادر خود را به صبر و شکیبایی فراخواند و از آن‌ها خواست که برای شهادتش گریه نکنند:

«پدر و مادر عزیز و مهربانم! مرا حلال نمایید و در شهادت من گریه نکنید و صبر و شکیبایی پیشه کنید. امیدوارم که خداوند شهادت را از این بنده خود قبول بفرماید.»

حمید نخعی؛ الگویی برای نوجوانان ایران زمین

شهید حمید نخعی، در حالی که تنها 16 سال داشت، با روحیۀ جهادی، شجاعت و عشق به میهن و اسلام، الگویی جاودان برای نوجوانان ایرانی شد. او با حضور در میدان‌های نبرد، اثبات کرد که ایمان و اراده می‌تواند سن و سال را بی‌معنا کند.

یاد و نام شهید حمید نخعی در دیار خانوک

خانوک، این سرزمین پر از عشق و ایمان، همواره افتخار پرورش جوانانی چون حمید نخعی را داشته است. یاد و راه این شهید والامقام، همچون چراغی پرنور، مسیر آزادگی و مقاومت را به نسل‌های آینده نشان خواهد داد.

روحش شاد و راهش پررهرو باد.