شهید حاج باقر منصوری فرزند لطفعلی
- نام و نام خانوادگی: حاج باقر منصوری
- نام پدر: لطفعلی
- تاریخ و محل تولد: 1315/05/21 – داربیدخون
- شغل: کارمند شرکت زغال‌سنگ، معدن باب نیزو
- تاریخ و محل شهادت: 1367/03/04 – شلمچه
- سن هنگام شهادت: 51 سال و 10 ماه
شرحی از پنجاه‌ویک بهار زندگی شهید حاج باقر منصوری
شهید حاج باقر منصوری، از چهره‌های ماندگار و افتخارآفرین خطۀ خانوک، در مردادماه سال 1315، در روستای داربیدخون از توابع شهرستان زرند، در خانواده‌ای مذهبی و زحمتکش دیده به جهان گشود. او سومین فرزند خانواده بود و دوران کودکی‌اش به یاری خانواده در امور کشاورزی و دامداری گذشت.
در آن دوران که امکانات تحصیلی بسیار محدود بود، حاج باقر از نعمت تحصیل بی‌بهره ماند، اما بعدها با شرکت در کلاس‌های نهضت سوادآموزی، توانست خواندن و نوشتن را بیاموزد. او در کنار فعالیت‌های روزمرۀ کشاورزی و دامداری، با تلاش و پشتکار، به کار در معدن باب نیزو نیز مشغول شد.
زندگی خانوادگی و مسئولیت‌پذیری
شهید حاج باقر در آذرماه سال 1335 تشکیل خانواده داد و چند سال بعد، همراه خانواده‌اش به خانوک نقل‌مکان کرد. او در آبان سال 1343، همسر دوم اختیار کرد و از این دو ازدواج، صاحب دو پسر و پنج دختر شد. او مردی متدین و خانواده‌دوست بود و همواره در کنار تلاش برای تأمین معاش خانواده، توجه خاصی به انجام فرایض دینی و ادای خمس و زکات داشت.
نقش حاج باقر در انقلاب اسلامی
با آغاز نهضت امام خمینی (ره) و زمزمه‌های انقلاب اسلامی، حاج باقر منصوری به صف انقلابیون پیوست. او با حضور در راهپیمایی‌ها و پخش اعلامیه‌های امام، عشق و ارادت خود را به انقلاب نشان داد. بعد از پیروزی انقلاب، همواره در صف اول حمایت از آرمان‌های اسلامی قرار داشت.
حضور در جبهه‌های نبرد
حاج باقر منصوری در سال 1364، برای اولین بار به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل اعزام شد و به‌عنوان تیربارچی گردان 416 لشکر 41 ثارالله، در عملیات والفجر 8 و منطقه فاو حضور یافت. در سال 1365، او به زیارت خانۀ خدا مشرّف شد و پس از بازگشت از حج، بار دیگر برای دفاع از کشور، به جبهه‌ها بازگشت. این بار نیز، در عملیات کربلای 1 و آزادسازی مهران، به‌عنوان تیربارچی نقش‌آفرینی کرد.
شهادت در راه خدا
حاج باقر در فروردین 1367، برای سومین بار راهی جبهه شد. او در روز سوم ماه مبارک رمضان، به گردان 411 لشکر 41 ثارالله پیوست و بار دیگر به‌عنوان تیربارچی، در گروهان امام سجاد (ع) مشغول خدمت شد. سرانجام، در چهارم خرداد 1367، در تک سنگین دشمن در شلمچه، به همراه چهار تن دیگر از شهدای جاویدالاثر خانوک، به شهادت رسید و جاودانه شد.
پیکر مطهر شهید حاج باقر منصوری، پس از هشت سال مفقودیت، در سال 1374 طی عملیات تفحص پیدا شد و در روز اربعین حسینی، همراه با مراسم باشکوه یادواره شهدای خانوک، در گلزار شهدای خانوک به خاک سپرده شد.
فرازی از وصیت‌نامه شهید حاج باقر منصوری
وصیت‌نامۀ این شهید والامقام، مملو از عشق به اهل‌بیت (ع)، انقلاب و کشور است. او چنین می‌گوید:
- «ما پیمان بستیم و با خون خود در دفتر جنگ امضا کردیم که تا آخرین قطره خون، از این خاک و خون هزاران شهید دفاع کنیم.»
او خطاب به دختر کوچک خود، که هنگام وداع از او می‌پرسید: «پدر، کی برمی‌گردی؟» چنین گفت:
- «این گفتار تو، مرا به یاد امام حسین (ع) انداخت که هنگام رفتن به میدان، دخترش زانوی اسب او را گرفت و پرسید: پدر، کی برمی‌گردی؟»
شهید حاج باقر در بخشی دیگر از وصیت‌نامه خود، از پیوند معنوی‌اش با فرزندانش یاد می‌کند و می‌نویسد:
- «اگر فرزندم منصور برگشت، تقاص خون مرا بگیرد و اگر او هم به شهادت رسید، فدای علی‌اکبر امام حسین (ع) باد. من همه را تقدیم خدا کرده‌ام و هیچ هراسی ندارم.»
ثبت دیدگاه